happy? maybe.

Żadnych normalnych zdjęć, bolą mnie kolana, jutro Łosice i 300m, och nie, och nie, życie jest takie okrutne.

Urwanie głowy w każdej postaci. Niby robię wszystko, a ciągle wydaje mi się, że tak naprawdę to jedno wielkie nic. Staram się robić to, czego od siebie wymagam, ale czasami nie wiem, czy za dużo wymagam, czy za mało się staram. Chyba nie mogę mówić, że "za dużo od siebie wymagam", bo nic tak nie miażdży ambicji jak to zdanie, więc pozostanę przy wersji, że jeszcze trochę się obijam i muszę coś z tym zrobić.
Myślę, że aktualnie jestem szczęśliwa. Ten stan nie jest wywołany niczym konkretnym. A może jest? Może po prostu nie jest spowodowany czymś, a brakiem tego czegoś. Może tak. W każdym bądź razie wstaję uśmiechnięta, wracam po treningu do domu zadowolona i siedzę teraz, wieczorem, które zazwyczaj bywały dołujące, szczęśliwa. Dzisiejszy udany dzień jest z pewnością zasługą, jak zwykle udanych, Czwartkowych Rozmów z moją piękną A. i spokojnej egzystencji przy serialach z jak zwykle wspaniałym K. Buziaki Wam wszystkim.

A tak poza tym próbne testy wyszły... rewelacyjnie rzekłabym. Może matma nie poszła najlepiej (15/24), ale polski (32/35 - najwięcej w klasie ^^) i niemiecki rozszerzony (23/30 - znowu najwięcej w klasie ^^) - owszem. Przynajmniej ja jestem zadowolona. No i jeszcze 17/21 z przyrodniczych. A we wtorek 4-dniowa wycieczka w Bieszczady. Wierzę, że będzie cudownie, och tak.
A Wy macie jakieś wycieczki? :)